Op 27 november werd door de HVM een gezamenlijk overleg georganiseerd van bewonerscommissies en bewonersgroepen, die huren bij Woongoed Middelburg. Doel daarvan is om gemeenschappelijke zaken met elkaar te bespreken, van elkaar te leren en inventariseren welke zaken de HVM voor de gezamenlijheid zou moeten oppakken. Ondanks het bar slechte weer was de opkomst goed, acht bewonersgroepen gaven acte de présence *(zie einde artikel). Hieronder een korte impressie.

Het is al weer een flinke tijd geleden dat bewonersgroepen en bewonerscommissies uit Middelburg gezamenlijk bij elkaar kwamen om ervaringen te delen. Tot een paar jaar geleden werd zo’n bijeenkomst toch wel minstens één keer per jaar door de HVM belegd. Totdat er de klad in kwam door teruglopende activiteit binnen vele bewonersgroepen. Sommige bewonersgroepen hielden er destijds mee op, omdat er geen vrijwilligers te vinden waren om het werk voort te zetten, andere bewonersgroepen gingen over op een slapend bestaan omdat de energie ontbrak, soms ook omdat er niet zoveel aan de hand was. Tevreden huurders hoeven immers niet in actie te komen, anders dan voor de leuke dingen in hun complex of wijkje. Dat laatste schoot er echter dan ook vaak bij in, wat wel jammer was.

De afgelopen jaren zijn meerdere bewonersgroepen weer actief geworden en er zijn ook verschillende nieuwe groepen gestart. Er is weer meer belangstelling om te ijveren voor het wegnemen van knelpunten in het huren en wonen en voor verbetering van het woonklimaat. Een goede zaak.

En tevens een goede reden om te proberen het gezamenlijk overleg van bewonersgroepen in ere te herstellen.

Lastige huurders

Het eerste gespreksonderwerp was direct ook een lastig en heikel onderwerp: de woningtoewijzing van zogezegd problematische huurders, mensen met psychische en persoonlijke problemen die tot uiting komen in overlast voor hun naaste omgeving. Het is een maatschappelijke ontwikkeling dat het aantal kwetsbare mensen met psychische of anderssoortige problemen in de sociale huursector toeneemt. De naaste omgeving die de overlast ervaart heeft al gauw het gevoel dat de ‘moeilijke gevallen’ vooral in hun wooncomplex of straat worden geconcentreerd (‘ze worden allemaal bij elkaar gestopt’). Dat is begrijpelijk, maar niet altijd waar. Het probleem is er echter niet minder om, de impact van één gedragsgestoorde huurder op zijn naaste woonomgeving kan groot en ontwrichtend zijn. Woongoed is verantwoordelijk voor de woningtoewijzing en moet dat evenwichtig doen. Vervolgens, zo werd van meerdere kanten bepleit, moet er goede zorg- en hulpverlening zijn om het wonen van problematische huurders in goede banen te leiden. En daar mankeert, zo is de ervaring, het nodige aan. ‘Er is veel hulpverlening, maar je ziet ze nooit’ was de uitroep van een van de aanwezigen. Eén van de aanwezigen benadrukte het belang van blijven klagen richting Woongoed, zodat zij een dossier kunnen opbouwen, waardoor uiteindelijk huisuitzetting via de rechter kan worden afgedwongen. Hoe het ook zij, dit blijft een heel lastig en moeilijk onderwerp, waaraan alle betrokkenen, waaronder bewonersgroepen, de HVM en Woongoed moeten blijven trekken. Simpele oplossingen zijn er niet, dat weet iedereen.

Communicatie met Woongoed

Contact en communicatie met Woongoed liep als een rode draad door de verschillende gespreksonderwerpen. En dat op zeer wisselende wijze. Er was flinke kritiek, maar even goed werden positieve voorbeelden aangedragen, waar bewoners zeer tevreden waren over Woongoed.

Toch waren er wel een aantal kritiekpunten die geregeld terugkeerden:

• Niet tussentijds informeren

Een breed gedeelde punt van kritiek is dat Woongoed huurders tussentijds niet of onvoldoende op de hoogte houdt van wat ze doet met een klacht. Huurders horen geregeld niets en hebben dus geen idee of er aan gewerkt wordt dan wel dat die onderop de stapel ‘nog te doen’ of (erger) ‘niets mee doen’ is gekomen. ‘Woongoed, laat horen waar je mee bezig bent’ was een verzoek van vele kanten. Geen bericht is in dit geval geen goed bericht, zo is de boodschap richting Woongoed.

• Geen of wisselende contactpersonen

Een door de meesten gedeeld beeld is dat na de reorganisatie veel onduidelijkheid bestaat over wie nu de contactpersonen voor de bewonersgroepen zijn. En op het moment dat dat duidelijk is, wisselt die persoon weer met een ander of blijft dat geheel onduidelijk. In de optiek van sommige bewonersgroepen verloopt het contact moeizaam o.a. omdat Woongoed de frequentie van overleg probeert te beperken en dat contact alleen onder kantooruren zou kunnen.

• Onpersoonlijk en gesloten

            Een ander gedeeld beeld is dat het kantoorgebouw van Woongoed als weinig toegankelijk wordt ervaren. ‘Je komt er als huurder gewoon niet binnen, het is een gesloten bolwerk’ was een meer         gehoorde opmerking. En meerdere mensen vinden dat jammer, ze zouden liever, als daar aanleiding          voor is, willen kunnen binnenlopen.

• Weinig hulpvaardig

            We leven in een digitale maatschappij. Niet alle mensen kunnen daar in meekomen en de ervaring            van sommigen is dat Woongoed daar te weinig begrip voor toont. De boodschap is ‘los het zelf op’    en dat lukt niet iedereen. Sommige huurders voelen zich bot behandeld en afgepoeierd.

Zo op een rij gezet lijkt misschien het spreekwoord ‘het is nooit goed of het deugt niet’ van toepassing. Dat zou een onterecht beeld zijn. Zoals eerder gezegd waren er ook verscheidene positieve reacties over Woongoed. De aanwezigen waren van mening dat Woongoed zelf in zijn nieuwe ondernemingsplan laat zien bewust te zijn van bestaande tekortkomingen en daar spoedig verbetering in te willen brengen. Als het Woongoed lukt de voornemens in hun nieuwe ondernemingsplan te realiseren, dan gaan bij alle bewonersgroepen de duimen omhoog.    

Verlies gemeenschappelijke ruimtes

Een punt van zorg bleek tijdens het overleg de dreiging van het verloren gaan van gemeenschappelijke sociale ruimtes bij wooncomplexen. Bij de Olmenhof is dat nu al aan de orde. Zorgstroom ontruimt daar vanwege bezuinigingen de gemeenschappelijke activiteitenruimte. Elders in de stad dreigen ook dit soort ontwikkelingen, bijvoorbeeld bij de Hof van Buren in Nieuw Middelburg. Waar ligt de verantwoordelijkheid voor instandhouding van die gezamenlijke ruimtes, zo werd in de vergadering gevraagd. Niet eenvoudig te beantwoorden, maar zeker een onderwerp om samen met Woongoed op te trekken richting gemeente en zorginstellingen.

Achterban

Na bespreking van huurproblematiek en de relatie met Woongoed is vervolgens over en weer informatie uitgewisseld hoe en met welke middelen ieder van de bewonersgroepen het contact onderhoudt met zijn achterban. Het hele spectrum van een blaadje dat verspreid wordt, mailberichten, website en bijeenkomsten passeerde de revue. Unaniem werd onderkend dat directe contacten met overige huurders ontzettend belangrijk zijn voor het functioneren van een bewonersgroep.

Vaker doen

Desgevraagd vonden alle aanwezigen zo’n periodiek gezamenlijk overleg, zoals nu gehouden, heel nuttig. Na afloop in het nagesprek concludeerden we dat waarschijnlijk eens in het half jaar een goede frequentie zou zijn. En we moeten daarbij natuurlijk ook kijken naar het betrekken van bewonersgroepen van andere verhuurders en wat daar de goede formule voor is. Sowieso gaat de HVM het komend jaar overigens proberen meer gestructureerd in contact te komen met die andere verhuurders, want nu is dat contact (afgezien van de woningbouwvereniging Arnemuiden en Zorgstroom ) er alleen over individuele huurproblematiek.

In het periodieke overleg dat de HVM heeft met Woongoed Middelburg zullen wij aandacht vragen voor de hierboven geschetste zaken.

Nico Oskam

* Aanwezige bewonersgroepen: Hof ter Veste, Nieuw Middelburg, Paul Briëtwoningen (Stromenwijk), Bomenbuurt, Olmenhof, Haringvlietstraat, Fazantenhof, van de Perrestraat. Bericht van verhindering van Maasstraatflat en Mosselkreekstraat.